Σχετικά με τις προσπάθειές μας για την γραμμή Πλαταμώνα δημοσιεύουμε την ακόλουθη επιστολή, όπως στάλθηκε σε όλους τους σχετικούς φορείς.
ΚΑΤΕΠΕΙΓΟΝ
ΚΑΤΕΠΕΙΓΟΝ
31 Ιουλίου 2007
ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ
ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΩΝ ΜΕΘΟΔΕΥΣΕΩΝ
ΘΕΜΑ :
Επαναλειτουργία διατηρητέας σιδηροδρομικής γραμμής ακτής Πλαταμώνα Πιερίας.
Σχετ :
α) Υ. Α. ΥΠΠΟ/ΔΙΝΣΑΚ/7196/195/25-02-05 (Φ.Ε.Κ. 358, τ. Β’, 21-03-05)
«Χαρακτηρισμός ως ιστορικού τόπου της σιδ-κής γραμμής Πλαταμώνα».
β) Η με αρ. πρ. 2116 πε/28-02-07 απαντητική επιστολή της Εφορείας Νεωτέρων Μνημείων Κεντρικής Μακεδονίας για το θέμα.
_________________
Σε συσχέτιση με τις ανωτέρω σχετικές, σας αναφέρουμε τα κατωτέρω στο πλαίσιο των προσπαθειών μας για την διάσωση και ανάδειξη της σιδηροδρομικής γραμμής Ακτής Πλαταμώνα Πιερίας.
Με αφορμή την επίμονη απαίτηση του επιβατικού κοινού και την επιτυχή κυκλοφορία πρόσθετων εκδρομικών αμαξοστοιχιών στη διαδρομή «Λάρισα – Νέοι Πόροι», εύλογα ο Ο.Σ.Ε. αποφάσισε να επεκτείνει την κυκλοφορία τους και στον Πλαταμώνα. Ο Ο.Σ.Ε. σχεδιάζει σε αρχική φάση οι συρμοί να εξυπηρετούν ξανά τον Πλαταμώνα, όμως προτείνουμε στην συνέχεια να επεκταθεί η κυκλοφορία τους και στο διατηρητέο τμήμα μέχρι την παραλία Παντελεήμονα, μέσω της παλαιάς γραμμής Πλαταμώνα με συνολικά τέσσερις προτεινόμενες σταθμεύσεις (τύπου τοπικού τραμ) : 1. περί την Χ.Θ. 400+500 (στο ύψος του Κ.Α.Α.Υ. Πλαταμώνα), 2. Σ.Σ. Πλαταμώνα (Χ.Θ. 401+610), 3. Βίλα Μοσκώφ (περί την Χ.Θ. 403), 4. Παραλία Παντελεήμονα (Χ.Θ. 404+300). Για την πραγμάτωση της πρότασης αυτής δεν απαιτείται η τοποθέτηση αλλαγής τροχιάς προς τη νέα γραμμή στην Παραλία Παντελεήμονα, ούτε άλλο δαπανηρό έργο. Αντιθέτως είναι ένα εγχείρημα που θα εξυπηρετήσει ξανά τον σιδηροδρομικά ξεχασμένο Πλαταμώνα & Παντελεήμονα και θα αποδώσει οικονομικά τα μέγιστα, χωρίς αξιόλογη δαπάνη. Προς απόδειξη των εκτιμήσεων μας περί κερδοφορίας της γραμμής παραπέμπουμε στις πρόσφατες αναμνήσεις όλων μας από την εποχή λειτουργίας της γραμμής (μέχρι το 2003) με τους ασφυκτικά γεμάτους συρμούς, όπως άλλωστε αποτυπώνεται και στα σχετικά βιβλία εσόδων του σταθμού μέχρι το 2003. Συγκεκριμένα το πρώτο δρομολόγιο μετά από 3½ χρόνια, είχε προγραμματιστεί από τον Ο.Σ.Ε. την Παρασκευή 27-07-2007 ως εξής :
Αμαξοστοιχία 8594 "Λάρισα - Πλαταμώνας"
• Ώρα 18:00 Λάρισα
• Ώρα 18:30 Νέοι Πόροι (Αρχή παλαιάς γραμμής Πλαταμώνα)
• Ώρα 18:40 Πλαταμώνας
Το πλήρες πλάνο των δρομολογίων θα ανακοινώνονταν τις προσεχείς ημέρες και προβλέπει την θερινή επαναλειτουργία με εκδρομικές αμαξοστοιχίες Παρασκευές - Σάββατα – Κυριακές, με χαμηλές ταχύτητες στο αστικό τμήμα της διαδρομής, δηλ. όπως κινείται με ασφάλεια το τραμ σε πολλές πόλεις του εξωτερικού και την Αθήνα (και μάλιστα σε κοινό διάδρομο τραμ - Ι.Χ., κάτι που εδώ δεν συμβαίνει). Όπως γίνεται κατανοητό με αυτή την κίνηση ανοίγει διάπλατα και ο δρόμος για μουσειακή δραστηριότητα από τον Σύλλογο Φίλων του Σιδηροδρόμου Λάρισας (Σ.Φ.Σ.Λ.) και το Πολιτιστικό Κέντρο Σιδηροδρομικών περιοχής Λάρισας (Π.Κ.Σ.Λ.) στην λειτουργικά αποκατεστημένη γραμμή.
Πιο αναλυτικά υπάρχει η πρόθεση, επιπρόσθετα της εκμετάλλευσης από τον Ο.Σ.Ε., να επεκταθεί στη γραμμή Πλαταμώνα η κυκλοφορία των μουσειακών – τουριστικών δρεζινών, που έχουμε αναπαλαιώσει και κυκλοφορούμε ήδη με μεγάλη επιτυχία στην παραποτάμια γραμμή Τεμπών, καθώς και η κυκλοφορία της μουσειακής πλέον αυτοκινητάμαξας Ganz Mavag, σειράς Α/Α90, κατασκευής 1976, η οποία έχει παραχωρηθεί στους Συλλόγους μας. Σε επόμενο στάδιο είναι εφικτή και η ατμήλατη έλξη. Η πρόσβαση του τροχαίου υλικού στην παλαιά γραμμή είναι εφικτή με χρήση της υπάρχουσας λειτουργικής αλλαγής τροχιάς εντός του λειτουργούντος Σ.Σ. Νέων Πόρων Πιερίας, η οποία εκτρέπει από την τέταρτη γραμμή της νέας χάραξης (περί την Χ.Θ. 392+900, χιλιομέτρηση νέας γραμμής) στην παλαιά γραμμή Ακτής Πλαταμώνα Πιερίας.
Επίσης να σημειωθεί ότι σχετικά με τον Μουσειακό Σιδηρόδρομο Τεμπών υπάρχει άριστη συνεργασία των Σ.Φ.Σ.Λ. & Π.Κ.Σ.Λ. με τον Δήμο Κάτω Ολύμπου, τον Δήμο Γόννων και την διευρυμένη Κοινότητα Αμπελακίων, οι οποίοι μας στηρίζουν, αφού μόνο οφέλη απολαμβάνουν από την επαναλειτουργία της παλιάς παραποτάμιας γραμμής Τεμπών, σε αντίθεση με τα όσα λυπηρά και ακατανόητα αντιμετωπίζουμε με τον Δήμο Ανατολικού Ολύμπου. Ο Μουσειακός Σιδηρόδρομος Τεμπών λειτουργεί ΔΩΡΕΑΝ (άνευ εισιτηρίου) από τα ανωτέρω ΜΗ κερδοσκοπικά σωματεία κατόπιν συνεννόησης με τα μέλη – επαγγελματίες μηχανοδηγούς του Ο.Σ.Ε., οι οποίοι εργάζονται εθελοντικά και πέραν του ωραρίου τους. Το όλο εγχείρημα στηρίζεται στο μεράκι των μελών και είναι υπό την αιγίδα του Ο.Σ.Ε.. Το ίδιο μη κερδοσκοπικό πλάνο σχεδιάζουμε να εφαρμοστεί, εκ μέρους μας, και στον Μουσειακό Σιδηρόδρομο Πλαταμώνα.
Ο Ο.Σ.Ε. την 25-07-2007 άρχισε να προβαίνει σε όλες τις αναγκαίες ενέργειες για να καταστεί και πάλι η γραμμή λειτουργική και ασφαλής αρχικά μέχρι τον Σ.Σ. Πλαταμώνα. Όμως ενώ το συνεργείο γραμμής του Ο.Σ.Ε. είχε αποκαταστήσει τη γραμμή από τον Σ.Σ. Νέων Πόρων μέχρι το πρώτο πασάγιο του Πλαταμώνα δέχθηκε φραστική επίθεση από μεμονωμένα άτομα, τα οποία παρεμπόδισαν την συνέχιση των εργασιών, με αποτέλεσμα την αδυναμία κυκλοφορίας την 27-07-2007, όπως είχε προγραμματιστεί.
§ 1. Ισχύον νομικό καθεστώς προστασίας
Σύμφωνα με την Υπουργική Απόφαση ΥΠ.ΠΟ./ΔΝΣΑΚ/Γ/7196/195 από 25-02-05 (Φ.Ε.Κ. 358, τ. Β’, 21-03-2005) χαρακτηρίζονται σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν. 3028/2002 «για την προστασία των Αρχαιοτήτων και εν γένει της Πολιτιστικής Κληρονομιάς» :
1. ως «ιστορικός τόπος» η παλαιά σιδηροδρομική γραμμή του Πλαταμώνα Πιερίας, από τη θέση Κρανιά (Χ.Θ. 404,431) πλησίον του Κάστρου μέχρι την οδό Παντελεήμονος (Χ.Θ. 401,555), συνολικού μήκους 2,786 χλμ. και πλάτους όσα τα όρια απαλλοτρίωσης του Ο.Σ.Ε.
2. ως «μνημεία» το σύνολο των κτιρίων που συνθέτουν τον παλαιό Σ.Σ. Πλαταμώνα (συμπεριλαμβανομένου και του υδατόπυργου)
3. ως «μνημεία» την σήραγγα και την ανοιχτή γαλαρία στη βάση του βράχου του Κάστρου Πλαταμώνα μήκους 185 μ. και 51 μ. αντίστοιχα και τα γεφύρια που κατασκευάσθηκαν για τις ανάγκες λειτουργίας της γραμμής
4. ως «μνημεία» τους δύο πύργους και τα τρία πολυβολεία που οικοδομήθηκαν κατά την περίοδο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου για τις ανάγκες φύλαξης της σιδηροδρομικής γραμμής
5. ως «μνημεία» τον μηχανολογικό εξοπλισμό της σιδηροδρομικής γραμμής, που περιλαμβάνει γερανό ύδρευσης για τον ανεφοδιασμό των ατμομηχανών, σηματοδότες, πλάστιγγα, μηχανισμό ρύθμισης σημαφόρων.
§ 2. Σύντομο ιστορικό της γραμμής (1916 - 2007)
Η γραμμή του Πλαταμώνα κατασκευάστηκε, πιθανόν από Γαλλική Αποστολή, το 1916 και ήταν στην αρχή της ενωτικής γραμμής Παπαπουλίου Λάρισας – Πλατέως Ημαθίας (Χ.Θ. 394,026 – 482,567). Η γραμμή αυτή σύνδεσε τον Λαρισαϊκό Σιδηρόδρομο Πειραιώς – Δεμερλί (=Παλαιοφαρσάλων) – Συνόρων με το τέως οθωμανικό δίκτυο της S.M. (Chemins de fer de Salonique à Monastir) στην Μακεδονία και κατ’ επέκταση σύνδεσε σιδηροδρομικά την πρωτεύουσα με την υπόλοιπή Ευρώπη. Αποδεικνύεται έτσι και η ιδιαίτερη ιστορική σημασία της γραμμής πέρα από το φυσικό κάλλος. Σταδιακά και πριν ακόμη τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο οι Λαρισαίοι άρχισαν να ανακαλύπτουν την θάλασσα του Πλαταμώνα και ο οικισμός με τις ψαροκαλύβες χάρη στην σιδηροδρομική γραμμή άρχισε να αποτελεί το θέρετρο των Λαρισαίων. Μετά τη Μάχη του Πλαταμώνα (15-16 Απριλίου 1941) τα γερμανικά στρατεύματα προέλασαν προς νότο μέσω του διαδρόμου των γραμμών Πλαταμώνα. Μεταπολεμικά ο Πλαταμώνας εξελίχθηκε σε θέρετρο διεθνούς φήμης, το οποίο συμβίωνε αρμονικά με τον σιδηρόδρομο, από τον οποίο τροφοδοτούνταν με χιλιάδες τουρίστες. Την δεκαετία του ’90 αποφασίστηκε και άρχισε να υλοποιείται η κατασκευή της νέας σιδηροδρομικής σήραγγας Πλαταμώνα, ως μέρος της νέας διπλής ηλεκτροκίνητης γραμμής υψηλών ταχυτήτων Αθήνας – Θεσσαλονίκης. Την εποχή των μελετών είχε διαρρεύσει ότι ο Ο.Σ.Ε. είχε προτείνει ένα μοναδικό έργο στα ελληνικά σιδηροδρομικά χρονικά : την κατασκευή νέου υπόγειου Σ.Σ. Πλαταμώνα μέσα στη νέα σήραγγα, εντός των ορίων του Πλαταμώνα, και μάλιστα όπως φημολογούνταν με παράλληλη δημιουργία εμπορικών καταστημάτων στις αποβάθρες. Κι όμως αυτή η μοναδική πρόταση δεν υλοποιήθηκε ποτέ και πάλι εξαιτίας της ανεξήγητης οπισθοδρομικής αντίδρασης κάποιων. Αντίθετα ο Νέος Σιδηροδρομικός Σταθμός χωροθετήθηκε στη μέση του πουθενά και ονομάστηκε Σ.Σ. Νέων Πόρων, ένα τοπωνύμιο απείρως λιγότερο γνωστό σε σχέση με το διεθνώς αναγνωρίσιμο τοπωνύμιο του ιστορικού και φημισμένου Πλαταμώνα. Όταν στις αρχές του 2004 λειτούργησε η νέα γραμμή, η παλαιά (6 χλμ.) τέθηκε εκτός εκμετάλλευσης και ο Πλαταμώνας γνώρισε μια πρωτόγνωρη μείωση της επιβατικής και της τουριστικής κίνησης, αφού το παραδοσιακό μέσο που μετέφερε μαζικά και οικονομικά τρεις γενιές Λαρισαίων και όχι μόνο, έπαυσε να υπάρχει. Κι όμως, όσο απίστευτο κι αν φαίνεται, η πρώτη αντίδραση του τοπικού Δήμου (επί δημάρχου Τσαρουχά Ιωάννη) δεν ήταν η προσπάθεια επαναλειτουργίας, αλλά η άμεση ασφαλτόστρωση όλων των σιδηροδρομικών διαβάσεων (με κάλυψη των ραγών)! Παρ’ όλα αυτά η γραμμή το 2005 κηρύχθηκε διατηρητέο βιομηχανικό μνημείο με την (α) σχετική και άρχισαν προσπάθειες επαναλειτουργίας της με την μορφή μουσειακού – τουριστικού σιδηροδρόμου και παράλληλη δρομολόγηση επιβατικών συρμών από τον Ο.Σ.Ε. κατά την θερινή περίοδο. Και ενώ επιτεύχθηκε η ενεργοποίηση του Ο.Σ.Ε. προς αυτή την κατεύθυνση, σε μία περίοδο που σημαντικά δρομολόγια περικόπτονται, ξαφνικά πάλι κάποιοι εμφανίστηκαν και αξίωσαν την παύση των εργασιών αποκατάστασης.
§ 2. Περιγραφή των σιδηροδρομικών εγκαταστάσεων
Το κτήριο του Σ.Σ. Πλαταμώνα (Χ.Θ. 401,610 – Υψόμετρο 7,10 μ.) είναι σταθμού Γ’ τάξεως, διώροφο, κεραμοσκεπές με υπόστεγο στο ισόγειο & ενδιαίτημα του σταθμάρχη στον όροφο. Διαθέτει αποθήκη, υδατόπυργο μεγάλης χωρητικότητας, τέσσερα πέτρινα ισόγεια κτίρια για την διαμονή του προσωπικού, τρεις γραμμές και μία μόρτα (=αδιέξοδη γραμμή). Βρίσκεται σε παραθαλάσσιο σημείο με πλήθος αιωνόβιων πλατανιών και τρεχούμενα νερά. Η γραμμή συνεχίζει «αγκαλιάζοντας» την θάλασσα σε ένα μαγευτικό τοπίο με πλούσια βλάστηση. Στη συνέχεια διέρχεται μέσα από σήραγγα κάτω από το Κάστρο του Πλαταμώνα και μετά την ανοιχτή γαλαρία συγκλίνει με τη νέα χάραξη στην τοποθεσία Παραλία Αγίου Παντελεήμονα Πιερίας (βόρειο άκρο νέας σήραγγας Πλαταμώνα).
§ 3. Προτάσεις αξιοποίησης
Τελικός σκοπός μας είναι η επαναλειτουργία καθ’ όλο το μήκος της γραμμής, αφού εκτελεστούν, το συντομότερο δυνατό, οι αναγκαίες εργασίες, ήτοι :
- Περιοδική επιθεώρηση και συντήρηση της γραμμής,
- Τοπικό καθαρισμό από επιχωματώσεις, παράτυπες ασφαλτοστρώσεις διαβάσεων, χόρτα και κλάδεμα δένδρων,
- Αναπαλαίωση – ανάπλαση του διατηρητέου ιστορικού τόπου του συμπλέγματος του Σ.Σ. Πλαταμώνα,
- Πιθανός αναγκαίος εκβραχισμός άνωθι των εισόδων της παλαιάς σήραγγας στη βάση του Κάστρου,
- Στρώση γραμμής μήκους περίπου 50-100 μ. από το βόρειο άκρο της διατηρητέας ανοιχτής γαλαρίας στη βάση του Κάστρου του Πλαταμώνα (Παραλία Παντελεήμονα) μέχρι το σημείο σύγκλισης παλαιάς και νέας χάραξης. Η υπάρχουσα εικόνα (2006) είναι η εναπόθεση των αποξηλωμένων τμημάτων γραμμής σε στοίβες (ράγες και στρωτήρες συναρμολογημένοι), απουσία των σκύρων της γραμμής και ύπαρξη χωμάτινου διαδρόμου επί του ίχνους της γραμμής. Η γραμμή προφανώς αποξηλώθηκε για την κατασκευή αγωγού απορροής υδάτων στη θάλασσα κάτωθι του ίχνους της γραμμής. Επί τη ευκαιρία, ερωτάται αν οι εργασίες αυτές έγιναν εν γνώσει του ιδιοκτήτη της έκτασης, δηλ. του Ο.Σ.Ε. και κατά πόσο τηρήθηκαν οι νόμιμες διαδικασίες, καθώς το σημείο βρίσκεται στα όρια του προστατευόμενου ιστορικού τόπου της γραμμής. Το σίγουρο είναι πως όποια διαδικασία κι αν ακολουθήθηκε, όποιος προχώρησε στην αποξήλωση όφειλε να αποκαταστήσει αμέσως τη γραμμή στην αρχική της μορφή. Για αυτό παρακαλούμε για την εξακρίβωση του δράστη της αποξήλωσης και εάν παραβιάστηκε η κείμενη νομοθεσία την εφαρμογή των νομίμων από μέρους της αρμόδιας Εφορείας Νεωτέρων Μνημείων Κεντρικής Μακεδονίας. Προς απόδειξη των ισχυρισμών παρατίθενται οι ακόλουθες φωτογραφίες και για όποιον αμφισβητήσει την αυθεντικότητά τους είναι διαθέσιμα και τα σχετικά αρνητικά.
- Ενδεχόμενη σύνδεση της γραμμής, σε επόμενη φάση, με αλλαγή τροχιάς από τη νέα διπλή γραμμή Λάρισας – Θεσσαλονίκης στο βόρειο σημείο σύγκλισης των χαράξεων στη θέση Παραλία Αγίου Παντελεήμονα Πιερίας.
Επίσης το τροχαίο υλικό της γραμμής θα μπορεί, σε περίπτωση ανάγκης, συμπληρωματικά προς τις κατασκευασθείσες οδούς διαφυγής να προσεγγίζει στοά διαφυγής της νέας σήραγγας Πλαταμώνα, επί της οδού Φρουρίου, καθώς και το βόρειο άκρο της νέας σήραγγας.
Η γραμμή δεν έχει αποξηλωθεί ,οι γέφυρες, η σήραγγα και ο σταθμός δεν έχουν υποστεί αξιόλογες φθορές. Επίσης κατά μήκος υπάρχουν διατηρητέοι πέτρινοι πύργοι και φυλάκια για τον στρατιωτικό έλεγχο της γραμμής, καθώς και παλαιοί διατηρητέοι σημαφόροι και δισκοσήματα που αναδεικνύουν την ιστορική σημασία της γραμμής και προσδίδουν στην γραφικότητά της. Αυτό το υλικό χρησιμοποιούνταν μέχρι τέλους και ήταν το τελευταίο τμήμα που χρησιμοποιούσε αυτά τα μουσειακά, πλέον, συστήματα για την διαχείριση της κυκλοφορίας.
Προτείνω την επαναλειτουργία για τουριστική εκμετάλλευση στα πρότυπα του τρένου του Πηλίου, ακόμη και με τακτικά δρομολόγια (έστω κι εποχικά) & την χρησιμοποίηση, σε δεύτερη φάση, μουσειακού τροχαίου υλικού (π.χ. αυτοκινητάμαξες FIAT, Ιταλικής κατασκευής της σειράς ΑΑ 27–36 του 1958, ατμομηχανές και βαγόνια ξύλινης κατασκευής). Επίσης μπορεί να προωθηθεί ο οικολογικός τουρισμός, αφού σε απόσταση ελάχιστων χιλιομέτρων από τον Σ.Σ. Πλαταμώνα βρίσκεται ο φημισμένος ορεινός παραδοσιακός οικισμός «Παλαιός Παντελεήμων Πιερίας» και ο Εθνικός Δρυμός Ολύμπου. Επίσης ο Σ.Σ. Πλαταμώνα διαθέτει χώρους για ήπια τουριστική εκμετάλλευση από την ΓΑΙΑ Ο.Σ.Ε. στα πρότυπα του Σ.Σ. Λιβερών Νέστου (αναψυκτήριο κτλ).
Ο Σ.Σ. Πλαταμώνα, διαθέτει επαρκή χώρο και κατάλληλο περιβάλλον (αιωνόβια πλατάνια και πολύ πράσινο) για τη δημιουργία Σιδηροδρομικού Πάρκου-Μουσείου, ανάλογο με αυτό του Σ.Σ. Λιμένος Καλαμάτας, σαφώς μικρότερης έκτασης. Εντός του κτηρίου επιβατών μπορεί να λειτουργήσει και έκθεση σιδηροδρομικής φωτογραφίας. Σημαντικά πλεονεκτήματα είναι η εύκολη πρόσβαση σε αυτό μέσω του νέου σιδηροδρομικού δικτύου ή της Εθνικής Οδού Αθηνών – Θεσσαλονίκης και η ύπαρξη τεσσάρων μεγάλων αστικών κέντρων σε μικρή απόσταση (Θεσσαλονίκη – Λάρισα – Κατερίνη - Βόλος). Ένα τέτοιο Πάρκο θα βρίσκεται κοντά σε πολυπληθείς Συλλόγους Φίλων του Σιδηροδρόμου (Αθήνας, Θεσσαλονίκης, Λάρισας, Βόλου, Τρικάλων) και θα είναι εύκολα επισκέψιμο από εκδρομές σχολείων και συλλόγων της Στερεάς Ελλάδας, Θεσσαλίας και Βόρειας Ελλάδας που διέρχονται από την περιοχή. Επίσης θα μπορούσε να λειτουργεί σε συνεργασία με το ενετικό Κάστρο Πλαταμώνα & το Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Ανατολικού Ολύμπου (ένθερμο υποστηρικτή της προσπάθειας), το οποίο ενδιαφέρεται θερμά για την ένταξη της γραμμής Πλαταμώνα στα περιβαλλοντικά προγράμματα που διοργανώνει. Κέντρο οικοτουρισμού είναι και το γειτονικό Λιτόχωρο με τον Εθνικό Δρυμό Ολύμπου (28 χλμ. οδικώς-20 περίπου χλμ. έως τον Νέο Σ.Σ. Λιτόχωρου).
Λόγω του μεγάλου ανοιχτού χώρου στην περιοχή του ιστορικού τόπου του σταθμού υπάρχει η δυνατότητα οργάνωσης πολιτιστικών εκδηλώσεων, ακόμη και από το Φεστιβάλ Ολύμπου.
Έτσι θα αναδειχθεί και θα ενταχθεί στη ζωή της περιοχής, ως πόλος ανάπτυξης και αναψυχής, καθώς δρόμους και πεζοδρόμους διαθέτουν όλες οι τουριστικές περιοχές, ενώ μία παραθαλάσσια τουριστική γραμμή καμία άλλη στην Ελλάδα, πλην της γραμμής Πηλίου στην αρχή της διαδρομής της με εντελώς διαφορετικό τοπίο (απουσία πρασίνου και άμεση γειτνίαση με τον κυκλοφοριακά επιβαρημένο δρόμο προς Λεχώνια).
§ 4. Γενικόλογες και ακατανόητες διαφωνίες
Ο Ο.Σ.Ε. από την εποχή λειτουργίας της γραμμής, άρχισε να μισθώνει σε σιδηροδρομικούς τα αχρησιμοποίητα πέτρινα κτίρια, που κάποτε προορίζονταν για την διαμονή του προσωπικού. Αυτοί με την σειρά τους τα αναπαλαίωσαν και καλλώπισαν τον περιβάλλοντα χώρο με δικά τους έξοδα. Τα διατηρητέα αυτά κτίρια, όπως προστάζει ο χαρακτηρισμός «διατηρητέο», χρησιμοποιούνται ακριβώς για τον σκοπό που προορίζονταν όταν χτίστηκαν : την στέγαση ανθρώπων που δουλεύουν στον σιδηρόδρομο και έχουν δέσει την ζωή τους με αυτόν. Μάλιστα ο Οργανισμός δείχνοντας το κοινωνικό του πρόσωπο τα παραχώρησε με συμβολικό αντίτιμο σε νοικοκύρηδες, οι οποίοι αντιμετωπίζουν διάφορα σοβαρά οικογενειακά προβλήματα, όπως αναπηρίες.
Τονίζεται ότι ο σιδηρόδρομος είναι, επιστημονικά αποδεδειγμένα και διεθνώς αποδεκτά, το οικολογικότερο μέσο μεταφοράς. Επί παραδείγματι, στα Θρακικά Τέμπη (Στενά Νέστου) που προστατεύονται από το δίκτυο «Φύση 2000» επιτρέπεται μόνο η διέλευση του τρένου και κανενός άλλου μηχανοκίνητου τροχοφόρου. Η οπτική και ηχητική παρουσία συρμών, για λίγα λεπτά της ώρας, όχι μόνο δεν δημιουργεί πρόβλημα, αλλά προσδίδει στην γραφικότητα της περιοχής. Οποιαδήποτε άλλη άποψη περί αυτού είναι τουλάχιστον εμπαθής, όταν η περιοχή υπομένει και υποφέρει ήδη από την ηχορύπανση που προκαλούν τα παντός είδους μηχανοκίνητα τροχοφόρα όλο το 24ωρο. Πόσο μάλλον αν η γραμμή γινόταν λεωφόρος…
Η Δημοτική Αρχή, κατά δήλωση του κ. Δημάρχου σε προσωπική τηλεφωνική επικοινωνία την 26-07-2007, επιθυμεί την επαναλειτουργία μόνο τουριστικού τρένου από την ίδια, αφού πρώτα της παραχωρηθούν οι εκτάσεις του Ο.Σ.Ε. στην περιοχή. Αυτό είναι εντελώς ανεδαφικό, καθώς την απαραίτητη τεχνογνωσία και το τροχαίο υλικό για την αποκατάσταση, επαναλειτουργία και συντήρηση της γραμμής τα διαθέτει μόνο ο Ο.Σ.Ε.. Το τρένο δεν είναι ποδήλατο για να το λειτουργήσουν δημοτικοί υπάλληλοι ξένοι προς τον σιδηρόδρομο. Και τίθενται τα εξής ρητορικά ερωτήματα, που αποδεικνύουν τη «γύμνια» των επιχειρημάτων :
- Από πότε ο Δήμος διαθέτει τεχνογνωσία επί σιδηροδρομικών θεμάτων, σιδηροδρομικό τροχαίο υλικό, σιδηροδρομικό μηχανοστάσιο και επισκευαστική βάση και προσωπικό εξειδικευμένο σε σιδηροδρομικά θέματα (π.χ. συνεργεία γραμμής),
- Έψαξαν καθόλου με ποιο καθεστώς λειτουργούν οι πλέον επιτυχημένοι μουσειακοί ελληνικοί σιδηρόδρομοι, δηλ. ο οδοντωτός, το τρενάκι του Πηλίου, τα στενά του Νέστου και το τρενάκι των Τεμπών; Γνωρίζουν ότι τον πρώτο και τελευταίο λόγο έχει ο Ο.Σ.Ε., ο οποίος φυσικά επιμελείται την λειτουργία τους και οι τοπικοί Δήμοι ασκούν τον ρόλο που τους αρμόζει, δηλ. την παράπλευρη στήριξη αυτών των διαδρομών, οι οποίες προωθούν τουριστικά τον τόπο τους;
- Εκτός του Οργανισμού Σιδηροδρόμων Ελλάδος έχει κανείς άλλος το δικαίωμα να δρομολογεί τρένα στο εθνικό υπεραστικό σιδηροδρομικό δίκτυο;
Την δημιουργία ενός Πολιτιστικού Κέντρου με παραδοσιακό καφενείο στο ελεύθερο (αμίσθωτο) ισόγειο του κεντρικού κτηρίου επιβατών, που με φωτογραφικό υλικό και άλλα εκθέματα θα παρουσιάζει την ιστορία του ελληνικού σιδηροδρόμου και την όλη δράση του στην περιοχή είναι πρόθυμοι να την αναλάβουν οι Φίλοι του Σιδηροδρόμου.
Στο επίσης αμίσθωτο οίκημα του σταθμού, που στεγάζονταν το πρώην Αγροτικό Ιατρείο Πλαταμώνα ο Δήμος μπορεί να προσπαθήσει να δημιουργήσει έναν παιδικό σταθμό ή ένα πολυδύναμο ιατρείο, όπως επιθυμεί.
Ο Δήμος μπορεί να εξετάσει και το ενδεχόμενο δημιουργίας παραθαλάσσιου οδοιπορικού μονοπατιού στο πλάι της γραμμής από τον Σ.Σ. Πλαταμώνα έως την παλιά σήραγγα (διατηρητέα-προστατευόμενη γραμμή), με διακλάδωση προς το Κάστρο, χωρίς να καταστραφεί ή επικαλυφθεί η γραμμή και ο μηχανολογικός εξοπλισμός, αντιθέτως αναδεικνύοντας τη σε τόπο περιπάτου, όπως το διεθνές μονοπάτι των Στενών του Νέστου.
Στην συνέχεια αν ο Δήμος θέλει να βοηθήσει πραγματικά στην αξιοποίηση μπορεί να αναλάβει το κόστος της ανάπλασης – αναπαλαίωσης του συμπλέγματος του Σ.Σ. Πλαταμώνα με δενδροφύτευση εκατέρωθεν των γραμμών, τοποθέτηση κατάλληλου φωτισμού, παγκάκια για ξεκούραση των περιπατητών και φυσικά την χρηματοδότηση για την δημιουργία ενός μοναδικού για την Ελλάδα σιδηροδρομικού πάρκου – ανοιχτού μουσείου για όλους, όπως ανωτέρω προτείνεται και όχι με την δημιουργία διαμπερούς δρόμου (μεταξύ των οδών Φρουρίου και Παντελεήμονος) εντός του διατηρητέου συμπλέγματος του Σ.Σ., όπως σχεδίαζε αντίθετα σε κάθε έννοια προστασίας του μνημείου (συνέντευξη κ. δημάρχου – Εφημερίδα «Ελευθερία» Λάρισας, 16-03-2007, Α.Φ. 29882, σελ. 9 & προσωπική κατ’ ιδίαν συνάντηση τον Απρίλιο του 2007).
Ως πρόφαση για την αναγκαιότητα κατασκευής δρόμου μέσα από τον Σ.Σ., ενδεχομένως να προβληθεί το επιχείρημα ότι με την υπάρχουσα κατάσταση ο Πλαταμώνας δείχνει ότι είναι χωρισμένος σε δύο κομμάτια. Ουδέν πιο ανακριβές. Οι οδοί Φρουρίου και Παντελεήμονος ενώνονται μέσω της παραλιακής οδού Κ. Καραμανλή με κατεύθυνση προς το Κάστρο και μέσω της οδού Μ. Αλεξάνδρου (παράλληλης προς την παραλιακή), με κατεύθυνση προς το κέντρο του Πλαταμώνα. Σύμφωνα με ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες υπάρχει η πρόθεση μελλοντικής πεζοδρόμησης της παραλιακής οδού Κ. Καραμανλή στο τμήμα μεταξύ των οδών Παντελεήμονος και Φρουρίου και διοχέτευσης της κυκλοφορίας από τον μελετώμενο δρόμο μέσα από τον παλαιό σταθμό. Ακόμη και σε αυτή την περίπτωση προτείνεται η εναλλακτική λύση απαγόρευσης της στάθμευσης οχημάτων και δημιουργία παραλιακού ημιπεζοδρόμου με μία μόνο λωρίδα κυκλοφορίας οχημάτων με χαμηλές ταχύτητες, χωρίς κανένα οδικό ή άλλο, ξένο προς τον χαρακτήρα του μνημείου, έργο εντός του Σ.Σ.. Εκτός των άλλων είναι προφανώς νομικά αδύνατο να δώσει η Εφορεία Νεωτέρων Μνημείων Κεντρικής Μακεδονίας άδεια για έργο (δρόμο) ξένο προς τον χαρακτήρα του μνημείου, το οποίο είχε αμιγή σιδηροδρομική χρήση.
Επίσης κρίνεται σκόπιμο να αναφερθεί ότι ήδη ο Πλαταμώνας διαθέτει εξαιρετικό, πλην όμως ουσιαστικά αχρησιμοποίητο λόγω ανύπαρκτης σήμανσης, περιφερειακό πάνω από τη νέα υπόγεια σήραγγα του Ο.Σ.Ε. (κατασκευής ΕΡΓΟΣΕ), καθώς και οιωνοί περιφερειακό την Εθνική Οδό. Όταν δύο περιφερειακούς δρόμους δεν διαθέτουν ούτε μεγαλουπόλεις, δεν είναι λογικό ο Πλαταμώνας να μην μπορεί ακόμη να λύσει το κυκλοφοριακό του πρόβλημα. Λύση ενδεχομένως να αποτελέσει η τοποθέτηση κατάλληλης σήμανσης, η ελεγχόμενη απαγόρευση της στάθμευσης σε προβληματικά σημεία και η δημιουργία οργανωμένων χώρων στάθμευσης, σε καμία περίπτωση όμως δεν θα λυθεί το κυκλοφοριακό με την καταστροφή-«βιασμό» του ιστορικού τόπου.
Στον τοπικό λαρισαϊκό Τύπο της 27-07-2007 (Εφημερίδα «Ελευθερία» Λάρισας, Α.Φ. 30007, σελ. 5) καταγράφηκε και η αντίθεση στην επαναλειτουργία, ορισμένων επιχειρηματιών των Νέων Πόρων, επειδή …θα υπάρξει διαρροή επισκεπτών από τους Νέους Πόρους. Αν είναι δυνατόν μια χούφτα ανθρώπων, που φοβούνται τον ανταγωνισμό, να βάζει φρένο στην ισομερή κατανομή της ανάπτυξης ανάμεσα στον Πλαταμώνα και τους Νέους Πόρους. Άλλωστε τα τρένα και πάλι θα σταθμεύουν στους Νέους Πόρους και είναι «στο χέρι τους» να κάνουν τις επιχειρήσεις τους ανταγωνιστικές και να κρατήσουν την πελατεία τους.
Επίσης στην εφημερίδα «Ελευθερία» Λάρισας, Α.Φ. 30011, 31-07-2007, σελίδα 17) δημοσιεύτηκε παράλληλα με πρόταση υπέρ της επαναλειτουργίας της γραμμής Πλαταμώνα και ένα δημοσίευμα του κ. Στέλιου Μπόζα, προέδρου του Τοπικού Συμβουλίου Πλαταμώνα, με το οποίο καταφέρεται απροκάλυπτα κατά της επαναλειτουργίας με αβάσιμα επιχειρήματα, του τύπου έντρομοι οι Πλαταμωνίτες ξαναείδαν τα τρένα (που όμως έκαναν τον Πλαταμώνα από ψαροχώρι, κωμόπολη και τον τροφοδοτούσαν με χιλιάδες τουρίστες) και ζητά την δημιουργία δρόμου, γιατί υποστηρίζει είναι ο μόνος τρόπος αξιοποίησης του χώρου των γραμμών. Ας κοιτάξουμε όλοι προς τα Τέμπη, το Νέστο, το Πήλιο, το φαράγγι του Βουραϊκού. Ας σκεφτούμε ότι παρόμοια επιχειρήματα με τον κ. Μπόζα είχαν προ 50ετίας διάφοροι, οι οποίοι για να φτιάξουν δρόμους και να ικανοποιήσουν μικροσυμφέροντα, ξηλώσανε εκτεταμένα σιδηροδρομικά δίκτυα σε όλη την επικράτεια (τραμ Αθήνας, Πειραιά, Περάματος, Θεσσαλονίκης, Καλαμάτας – λαυρεωτικό σιδηρόδρομο κ.ά.) με αποτέλεσμα οι «θεοποιημένοι» δρόμοι που φτιάχτηκαν να κορεστούν τάχιστα, οι πόλεις να ασφυκτιούν υπό το βάρος των Ι.Χ. και πλέον να ξοδεύουμε τεράστια ποσά για την ανασύσταση αυτών των δικτύων. Μήπως είναι οπισθοδρομικός όλος ο δυτικός κόσμος που έχει καταλάβει το λάθος του και έχει στραφεί ξανά στον σιδηρόδρομο, ως μόνη ελπίδα επαναδημιουργίας ασφαλών και ανθρώπινων μεταφορών; Ας αναλογιστεί λοιπόν ο καθένας την βαρύτητα των όσων δηλώνει ο κ. Μπόζας. Όσο για τα σχέδια επαναλειτουργίας, τα οποία χαρακτηρίζει «περίεργα» και τις επιδιώξεις αξιωματούχων και συνδικαλιστών του Ο.Σ.Ε. «αμφίβολες» του απαντάμε με το έργο μας στον Μουσειακό Σιδηρόδρομο Τεμπών. Και οι φίλοι σιδηροδρομικοί που ενδιαφέρονται πρωτίστως για το εγχείρημα δεν είναι συνδικαλιστές (όπως αναφέρει), αλλά ακομμάτιστοι άνθρωποι του πολιτισμού, του ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΥ Κέντρου Σιδηροδρομικών περιοχής Λάρισας. Του επιστρέφουμε την λάσπη που απρόκλητα μας ρίχνει.
Αντίθετα ο Νομάρχης Πιερίας κ. Παπαστεργίου, σύμφωνα με δημοσίευμα (Εφημερίδα «Κόσμος» Λάρισας, 01-08-2006, Α.Φ. 99, σελ. 3) συνεργάστηκε με τον Νομάρχη Λάρισας, προκειμένου οι δρεζίνες των Τεμπών, να επεκτείνουν την λειτουργία τους στην παλαιά γραμμή Πλαταμώνα. Για αυτό το λόγο οι δύο νομάρχες επικοινώνησαν με τον Υπουργό Μεταφορών και ζήτησαν επίσπευση των διαδικασιών επισκευής της γραμμής Πλαταμώνα. Ελπίζουμε να εξακολουθεί να υφίσταται αυτή η υπεύθυνη στάση της Νομαρχίας και ζητούμε την στήριξη της στα δίκαια αιτήματά μας, στον δίκαιο αγώνα μας, ώστε η παλιά γραμμή να γίνει σημείο αναφοράς για τον τουρισμό της Πιερίας.
Ο μόνος τρόπος για την αξιοποίηση της γραμμής περνά μέσα από την συνεργασία του Δήμου με τον Ο.Σ.Ε., αφού ο Οργανισμός είναι ιδιοκτήτης των εκτάσεων και ο μόνος φορέας (πλην των αστικών δικτύων της Αθήνας) που δικαιούται να κυκλοφορεί σιδηροδρομικά οχήματα στην Ελληνική Επικράτεια.
Όσο για αυτούς που προβάλουν διάφορα εικονικά εμπόδια (από όπου κι αν αυτοί προέρχονται) διευκρινίζονται τα εξής :
- Η εκμετάλλευση της γραμμής μπορεί να αποδώσει οικονομικά τα μέγιστα, υπερκαλύπτοντας το κόστος συντήρησής της.
- Ο αριθμός των ισόπεδων σιδηροδρομικών διαβάσεων (πασάγια) σε όλη την γραμμή, είναι μόλις πέντε (5) και με την τοποθέτηση Αυτόματων Συστημάτων Φύλαξης Ισόπεδων Διαβάσεων (Α.Σ.Ι.Δ.) επιτυγχάνεται άριστο επίπεδο ασφάλειας. Φτάνει να αναφερθεί ότι έτσι επιτυγχάνονταν μέχρι το 2004 η εύρυθμη λειτουργία της γραμμής Πλαταμώνα και έτσι επιτυγχάνεται και σήμερα η φύλαξη των ισόπεδων διαβάσεων σε όλο το δίκτυο του Ο.Σ.Ε., αλλά και σε όλα τα δίκτυα προηγμένων χωρών. Αν στο παρελθόν υπήρξαν κάποια ατυχήματα, αυτά δεν οφείλονται στα τρένα, αλλά στους ασυνείδητους οδηγούς, που παραβιάζουν τις διατάξεις του Κ.Ο.Κ. και θέτουν σε κίνδυνο την ζωή τους, αλλά και των αθώων ταξιδιωτών. Δεν μπορεί λοιπόν αντί να προσανατολιζόμαστε στην πάταξη των ασυνείδητων-παρανομούντων οδηγών να ζητούμε ευθύνες από τον σιδηρόδρομο.
Και το πιο σημαντικό. Το Υπουργείο Πολιτισμού, μέσω της αρμόδιας Εφορείας Νεωτέρων Μνημείων Κεντρικής Μακεδονίας, αποφάνθηκε με την (β) σχετική τα ακόλουθα : «σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, υπεύθυνος για την διατήρηση-συντήρηση των κτιρίων και της σιδηροδρομικής γραμμής, που δεν είναι σε χρήση σήμερα, είναι ο Ο.Σ.Ε., ο οποίος οφείλει να μεριμνά για την καλή κατάστασή τους και να καλύπτει τα αναγκαία έξοδα για την φύλαξη, επισκευή, αποκατάσταση με ίδιες δαπάνες». Ο Ο.Σ.Ε. λοιπόν έδειξε το κοινωνικό του πρόσωπο και τον σεβασμό του στο μνημείο και την ιστορία του Πλαταμώνα και των Ελληνικών Σιδηροδρόμων. Αξιοποίησε ήδη τα ακίνητα του σταθμού, ούτως ώστε πλέον να βρίσκονται σε άριστη κατάσταση και ξεκίνησε με δικά του έξοδα εργασίες για την πλήρη λειτουργική αποκατάσταση της γραμμής. Αντίθετα οι τοπικοί «παράγοντες» κωλυσιεργούν αναιτιολόγητα και επικίνδυνα και ζητούν ρόλους που ούτε τους αρμόζουν, ούτε μπορούν να εκπληρώσουν.
Παρόμοιο σκηνικό εκτυλίχθηκε όταν στις 06-05-1985 η τότε Υπουργός Πολιτισμού, η αείμνηστη Μελίνα Μερκούρη κήρυξε, με Υπουργική Απόφαση, διατηρητέο μνημείο το τραινάκι του Πηλίου (Βόλος - Μηλιές), με αποτέλεσμα την άμεση παύση των αποξηλώσεων που διέπραττε αυθαίρετα η Νομαρχία Μαγνησίας για να διαπλατύνει δρόμο και τον εξαναγκασμό της να ανακατασκευάσει το αποξηλωθέν τμήμα. Τότε η νομική προστασία του συνόλου της, κλειστής από τις 20-07-1971, γραμμής από οποιαδήποτε αυθαίρετη επέμβαση αποτέλεσε καθοριστικό παράγοντα για την εντατικοποίηση των προσπαθειών αποκατάστασης και επαναλειτουργίας, καθώς ήταν πλέον εφικτή και η εξασφάλιση κρατικών χρηματοδοτήσεων (ΥΠ.ΠΟ., Ε.Ο.Τ. κτλ.). Πιστεύαμε λοιπόν ότι 22 χρόνια μετά από αυτή την ιστορική στιγμή, αφού έχει ήδη προηγηθεί η επιτυχής λειτουργία του «Μουντζούρη», του Οδοντωτού Σιδηροδρόμου (Φαράγγι Βουραϊκού), του τρένου του Νέστου και του τρένου των Τεμπών Λάρισας θα βρίσκαμε άμεση ανταπόκριση από τον Δήμο Ανατολικού Ολύμπου, όπως είχε συμβεί με τους Ο.Τ.Α. της Κοιλάδας των Τεμπών από το 2000. Δυστυχώς όμως διαψευστήκαμε από τις εξελίξεις. Ο Δήμος δηλώνει ότι επιθυμεί την κυκλοφορία μόνο μουσειακού τρένου από τον ίδιο, αφού του παραχωρηθούν πρώτα οι εκτάσεις του Ο.Σ.Ε. Η πρόταση αυτή προφανώς στερείται κάθε εφικτότητας υλοποίησης για τους λόγους που περιγράφηκαν ανωτέρω.
Φυσικά ούτε θέλουμε να πιστέψουμε ότι ο Δήμος με την στάση του απέναντι στο θέμα της επαναλειτουργίας, προσπαθεί να «πιέσει» καταστάσεις, με σκοπό να απομακρύνει όλους τους ενοίκους που, με προσωπικό κόπο και χρήμα, ξαναζωντάνεψαν τα κτήρια του σταθμού, για να παραχωρηθούν στον ίδιο. Κάτι τέτοιο ΑΝ ίσχυε θα ήταν τουλάχιστον αχαρακτήριστο σαν πρακτική.
Ζητούμε ΕΛΕΟΣ, ζητούμε ΛΟΓΙΚΗ. Δεν είναι δυνατό εθελοντές να καταβάλλονται ψυχικά και οικονομικά, αφιλοκερδώς, για αυτή την προσπάθεια και να μην βρίσκουν στήριξη από άτομα που, πέραν των άλλων, θα έχουν άμεσα κέρδη από την επαναλειτουργία. Ας δοθεί ένα τέλος στον παραλογισμό και τις συντεχνιακές νοοτροπίες. Μέχρι πότε θα μας εμπαίζουν; Είναι κρίμα να χάνονται μοναδικές ευκαιρίες ανάπτυξης. Όσοι γνωρίζουν και σωπαίνουν είναι συνένοχοι στο «έγκλημα» που συντελείται, υπόλογοι απέναντι στις σημερινές και τις μελλοντικές γενιές. Ας αναλάβει ο καθένας τις ευθύνες του. Και οι ευθύνες είναι τεράστιες.
Και μια υπόμνηση προς όποιον αποπειραθεί να ματαιώσει την επαναλειτουργία της γραμμής Πλαταμώνα. Το άρθρο 292,§1 του Ποινικού Κώδικα «Παρακώλυση συγκοινωνιών» είναι σαφές : «όποιος παρεμποδίζει τη λειτουργία κοινόχρηστης εγκατάστασης που εξυπηρετεί την συγκοινωνία και ιδίως σιδηροδρόμου, αεροπλάνου, λεωφορείου, ταχυδρομείου, τηλεγράφου ή τηλεφώνου που προορίζονται για κοινή χρήση, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών μηνών». Και η γραμμή Πλαταμώνα και κοινόχρηστη σιδηροδρομική εγκατάσταση είναι και προορίζεται για κοινή χρήση.
Επίσης ζητούμε από την αρμόδια Εφορεία Νεωτέρων Μνημείων και τον Ο.Σ.Ε. να επαναφέρουν στην τάξη τον κ. Μπόζα, καθώς απειλεί με έγγραφο δημοσίευμα, ότι αν μετά το καλοκαίρι δεν απομακρυνθούν οι γραμμές, θα προβεί από μόνος του σε δυναμικές ενέργειες (άραγε τι θα περιλαμβάνει αυτός ο δυναμισμός;).
Ας εφαρμοστούν οι Νόμοι και ας πρυτανεύσει η λογική.
§ 5. Επίλογος
Σκοπός της όλης προσπάθειας και της παρούσας επιστολής δεν είναι η στείρα αντιπαράθεση με τους διαφωνούντες, ούτε η προσωπική προβολή, αλλά η επανέναρξη και περάτωση των εργασιών που θα επιτύχουν την αναπαλαίωση των μνημείων, την λειτουργία μουσειακού – τουριστικού σιδηροδρόμου και την ένταξη του «ιστορικού τόπου» στη σύγχρονη ζωή του τόπου, ως μοχλός ανάπτυξης αυτού.
Και επιτέλους ας ξεκαθαρίσει η Δημοτική Αρχή την στάση της. Ο κ. Δήμαρχος στις προσωπικές μας επαφές λέει ότι επιθυμεί την λειτουργία μόνο τουριστικού τρένου από τον ίδιο (ρεαλιστικά ανέφικτο), ενώ ο κ. Μπόζας ζητά την πλήρη καταστροφή – «βιασμό» του μνημείου με την πλήρη αποξήλωση των γραμμών. Και το αποτέλεσμα είναι να κωλυσιεργεί η εφαρμογή της δικής μας ρεαλιστικής, εφαρμόσιμης και ολοκληρωμένης πρότασης εις βάρος του Πλαταμώνα και του μνημείου.
Η αποκατάσταση της γραμμής θα προξενήσει την ευαισθητοποίηση πολλών ατόμων που αγνοούν το όλο εγχείρημα και θα μας φέρει αρκετά βήματα πιο κοντά στην πλήρη πραγμάτωση των στόχων μας, όπως περιγράφονται ανωτέρω. Επίσης η κυκλοφορία τροχαίου υλικού επί της γραμμής θα δώσει το οριστικό πλήγμα στις προσπάθειες των ελάχιστων εχθρών του σιδηροδρόμου. Εξάλλου είμαστε σίγουροι ότι όταν η γραμμή λειτουργήσει ακόμη και αυτοί θα καταλάβουν ότι έκαναν τεράστιο λάθος.
Η παρούσα δεν εκπροσωπεί επίσημα τον Ο.Σ.Ε., όμως συμπαραστεκόμαστε & επιβραβεύουμε την, μέχρι τώρα, υπεύθυνη στάση του.
Παρακαλούμε θερμά όλοι οι αποδέκτες να βοηθήσετε την πραγμάτωση των στόχων μας, κάνοντας κάθε δυνατή ενέργεια το συντομότερο δυνατό & να μας ενημερώσετε έγκαιρα προκειμένου να συνεργαστούμε και ζητούμε από τον Ο.Σ.Ε. και τις θυγατρικές του να συνεχίσουν την υπεύθυνη στάση που υπέδειξαν ως τώρα.
Με την βεβαιότητα ότι, παρά την πλούσια 90ετή ιστορία της γραμμής Πλαταμώνα, τα καλύτερα έρχονται…
ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ
Επικεφαλής πρωτοβουλίας πολιτών για την διάσωση και επαναλειτουργία
της παλαιάς σιδηροδρομικής γραμμής Πλαταμώνα Πιερίας
_________________
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ - 3+1 ΛΑΜΠΡΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΠΡΟΣ ΜΙΜΗΣΗ
Ακολουθούν τρία (+1) λαμπρά παραδείγματα ήπιας ανάπτυξης με το συνδυασμό φυσικού περιβάλλοντος & σιδηροδρόμου.
Οι άνθρωποι είδαν τους τόπους τους να αναπτύσσονται ήπια χωρίς να αλλοιώνεται ο χαρακτήρας τους και κατάφεραν να απευθυνθούν σε ένα ποιοτικό κοινό τουριστών.
1. Πήλιο (Βόλος - Άνω Λεχώνια - Μηλιές)
Το τρενάκι του Πηλίου, ο «Μουτζούρης» επαναλειτούργησε το 1996, μετά από 25 χρόνια εγκατάλειψης & ξεπέρασε κάθε προσδοκία. Αρχικά πολεμήθηκε η επαναλειτουργία του ακόμη και από τοπικούς κοινοτάρχες, κάτι το οποίο δυστυχώς αντιμετωπίζουμε και σήμερα στην γραμμή Πλαταμώνα, όταν όμως άρχισε να λειτουργεί αγκαλιάστηκε από όλους τους κατοίκους και φορείς, προσέλκυσε ποιοτικό τουρισμό & πλέον διαφημίζει την περιοχή σε όλη την υφήλιο. Μετά από αγώνες, σήμερα διαθέτει τακτικά εποχικά δρομολόγια με επιμέλεια του Ο.Σ.Ε..
2. Στενά Νέστου & Αγγίτη Ποταμού (Δράμα - Σταυρούπολη – Λιβερά – Τοξότες - Ξάνθη)
Αποτελεί μέρος του σιδηροδρομικού άξονα Θεσσαλονίκης – Δράμας – Ξάνθης - Αλεξανδρούπολης. Δρομολογούνται συχνά εκδρομικά τρένα & ο εγκαταλειμμένος παραποτάμιος Σ.Σ. Λιβερών μετατράπηκε σε παραδοσιακούς ξενώνες για τους επισκέπτες. Συνδυάστηκε με το ορειβατικό μονοπάτι Ε-6 & πλέον αποτελεί πόλο ήπιας ανάπτυξης της ευρύτερης περιοχής. Η περιοχή ανακηρύχθηκε προστατευόμενη από το Natura 2000 και επιτρέπεται μόνο η διέλευση των τρένων, ως τα πιο οικολογικά μέσα μεταφοράς !
3. Οδοντωτός Σιδηρόδρομος (Διακοφτό - Μέγα Σπήλαιο - Καλάβρυτα)
Τρένο με αδιάκοπη λειτουργία από το 1896, χωρίς κανένα ατύχημα, που μεταπολεμικά αξιοποιήθηκε και τουριστικά. Αποτελεί το πιο γνωστό αξιοθέατο της περιοχής & πόλο έλξης επισκεπτών. Ξεκινά διπλά από τη θάλασσα και διασχίζοντας το φαράγγι του Βουραϊκού Ποταμού ανηφορίζει μέχρι τα ορεινά Καλάβρυτα, με τη βοήθεια οδόντωσης σε τρία τμήματα της διαδρομής. Εξυπηρετεί και την Μονή Μεγάλου Σπηλαίου. Διαθέτει τακτικά δρομολόγια όλο το έτος.
Πάρκο Σιδηροδρόμων Καλαμάτας (Σ.Σ. Καλαμάτα Λιμήν)
Δημιουργήθηκε το 1986 με τη συνεργασία του τοπικού Δήμου και του Ο.Σ.Ε.. Ως έργο περιέλαβε την ανάπλαση 54 στρεμμάτων πέριξ του καταργημένου Σ.Σ. Λιμένος Καλαμάτας & τη δημιουργία στατικής υπαίθριας έκθεσης τροχαίου υλικού διαφόρων τύπων. Στους χώρους του στεγάζεται και ο Σ.Φ.Σ. Μεσσηνίας (www.sfsm.gr). Παρόμοιο εγχείρημα, σαφώς μικρότερης έκτασης, άρα & μεγαλύτερης ευκολίας μπορεί να επιχειρηθεί στον καταπράσινο περιβάλλοντα χώρο του Σ.Σ. Πλαταμώνα. Το κεντρικό κτίριο επιβατών μπορεί να λειτουργήσει ως αναψυκτήριο και μουσείο – χώρος πολιτισμού.
